Schrijfretraite Hefswal

November in Groningen. De herst is nog in volle gang en de boeren zijn druk in de weer op het land. Een grote tractor met daarachter een kar vol suikerbieten komt mij tegemoet als ik het smalle weggetje oprijd richting Landhuis Hefswal waar ik mij vijf dagen zal gaan terugtrekken om te schrijven.

Als we elkaar bijna genaderd zijn, parkeert de boer zijn gevaarte langs de kant van de weg, zodat ik hem zonder moeite kan passeren. 

'Moiie!', roep ik vanuit mijn auto, ook al weet ik dat hij mij niet zal kunnen horen.

Het Landhuis is prachtig. Nog mooier dan op de website. Het interieur mysterieus. Mijn kamer sfeervol en comfortabel. De verzorging op en top. De jacuzzi warm en sprankelend.

Vijf dagen helemaal voor mezelf. Om te ontspannen en te schrijven. De eerste dag zit de drukte van thuis nog in mijn hoofd, maar als snel kom ik in een ander ritme. Een rustig ritme. En dan gaat het schrijven vanzelf. De woorden komen zomaar bovendrijven en vormen vloeiend een geheel. En zo ontstaat een nieuw verhaal. Dat er mogelijk al wel was, maar eerst nog tot leven moest komen. Zo gaat dat. En dat is het mooiste wat er is.