Het verlaten tuinhuis: recensie
Elly Struik van der Heide heeft het Verlaten tuinhuis gelezen en gaf de volgende reactie:
Ik heb het boek van Klaske Bakker gelezen. ‘Het verlaten tuinhuis’. Wat een geweldig boek. Daniël en Fay, ze hebben een huisje gekocht op een Grieks eiland. Hun dochter, schoonzoon en kleindochter Lizzy wonen in Nederland. Ze komen af en toe op bezoek, totdat er iets ergs gebeurd met de kleine Lizzy. Ze komen niet meer naar het eiland tot groot verdriet van Daniël en Fay. Ze kunnen er niet samen over praten. Ze gaan elk zoveel mogelijk hun eigen weg. Fay heeft een vriendin in de buurt gevonden. Daniël heeft in een naburig dorp een vroegere vriend wonen waar hij regelmatig naar toe rijdt in de auto, tot die ene keer Louis de deur niet opent. Een dorpsbewoner heeft een sleutel van het afgesloten hek. Wat ze dan aantreffen: hij ligt levenloos in een kuil. Ongeluk of zelfmoord. Blijdschap en veel verdriet wisselen elkaar af wat is er met Louis gebeurd en heeft dat iets te maken met het ongelukje van hun lieve kleindochter?
Een mooi geschreven boek vol emotie liefde en geluk. Fijn om te lezen korte hoofdstukken en je pakt het boek zo weer op en
je zit er meteen weer helemaal in.
Recensie Marian Verstappen-Naus, NBD Biblion
Daniël en Faye hebben al jaren een huisje op een Grieks eiland. Als hun kleindochter er een ongeluk krijgt, verandert hun leven. Vooral Daniël kampt met schuldgevoelens die hij niet kan delen waardoor hij ook het contact met zijn vrouw verliest. Het contact met hun kleindochter is tot hun grote verdriet verbroken. Als een jeugdvriend van hem vermoord wordt, sluit Daniël zich nog meer af.
Deze roman speelt op een prachtig fictief Grieks eiland. Het is een sfeervolle beschrijving van de omgeving en het leven met de dorpsbewoners. Maar het gaat vooral over het schuldgevoel van Daniël en de onmogelijkheid voor hem om erover te praten. Zijn vrouw verwerkt het drama heel anders en ze lijken elkaar niet meer te kunnen vinden. Het is een prettig te lezen familieverhaal over het verwerken van een trauma en geheimen die op een logische manier ontrafeld worden.
Recensie Hanneke van de Water, literair agent, boekmarketeer en recensent
‘Het verlaten tuinhuis’ kent een tweetal verhaallijnen. Het eerste draait om een echtpaar op leeftijd; Daniël en Fay die hun liefde voor Griekenland hebben laten spreken en er een huisje hebben gekocht. Toch speelt er een persoonlijk drama dat hen van elkaar verwijdert.
De tweede verhaallijn gaat over Louis, een oude vriend van Daniël. Louis woont op hetzelfde Griekse eiland als waar Daniël en Fay hun huisje hebben. Op zekere dag gaat Daniël bij zijn vriend op bezoek, maar staat voor een dichte deur…
“Toen Daniël, na een tijdje gewacht te hebben, nog een laatste poging had gedaan om Louis te bereiken, kwam Frantzeska opnieuw naar buiten, nu zonder schort en met gestifte lippen.”
Bakker weet de twee verhaallijnen om elkaar heen te laten cirkelen en toch hun zelfstandigheid te laten behouden. Bovendien weet zij op intelligente wijze, telkens nét dat beetje informatie te openbaren waar de lezer weer verder mee kan, maar toch eigenlijk nog niets weet. De relatie tussen Daniël en Fay, de wijze waarop de twee uiteen drijven en elkaar toch weer weten te vinden, weet zij uitstekend in woorden te vatten. De emoties en de sfeer die dat met zich meebrengt komt fraai tot uitdrukking.
“Er restte hen nog slechts een week, dan zou het zover zijn en daarom kon ze het niet langer uitstellen. Ze moest er meer over weten, ze moest weten hoe ze een en ander moest benaderen, en ze zou vanavond tegen Daniël zeggen dat hij hetzelfde moest doen.”
De auteur heeft er ook duidelijk bewust voor gekozen om de hoofdrollen te gunnen aan hele gewone mensen, geen glamour en glitter, geen opgepoetste personages, maar mensen zoals u en ik. Juist dát maakt het geheel zo breekbaar en rakend. Bovendien weet zij er bij dit alles een stukje spanning in te verweven.
Een aantal interessante plotwendingen en een fraaie schrijfstijl, waarbij de personages zeer goed worden gekarakteriseerd, maken deze roman tot een aanrader en dan heb ik nog niet eens over de geloofwaardige dialogen en fraaie omgevingsschetsen.
Kortom, ‘Het verlaten tuinhuis’ is een fijne roman over liefde, verwijdering en veerkracht.
Recensie Marieke Scheers, Hebban recensent
Klaske Bakker volgde in 2008 een schrijfopleiding en sindsdien is ze serieus bezig met het schrijven van verhalen over gewone mensen en hun levens. Haar nieuwe roman heeft als titel Het verlaten tuinhuis en speelt op een eiland in Griekenland.
Daniël en Fay zijn een echtpaar van middelbare leeftijd. Hun dochter Juliët is getrouwd met Oscar en zij hebben een dochter Lizzy. Daniël en Fay hebben het hart verloren aan de Griekse zon en manier van leven en hebben, na een paar jaar steeds te zijn teruggekeerd naar hetzelfde kleine pension op een rustig eiland, hun eigen huisje gekocht. Het leven neemt een schokkende wending als er een ongeluk gebeurt.
Het verhaal begint met Daniël die op het eiland rondrijdt in zijn eentje. Het is al snel duidelijk dat het niet goed zit in de relatie tussen hem en zijn vrouw Fay. Wat er precies speelt, blijft vrij lang onduidelijk. Kleine stukjes informatie worden gedurende het eerste deel van verhaal vrijgegeven. Het zijn gewone mensen die hun leven prima op orde hadden en gelukkig waren samen, maar nu drukt er een enorm schuldgevoel op hen en dat maakt dat ze elkaar zijn kwijtgeraakt. Dat is goed beschreven. Als lezer voel je de drukkende sfeer en de onmacht van twee mensen die elkaar intens liefhebben, maar die elkaar niet kunnen bereiken.
Aan het einde van het eerste deel is duidelijk wat er is gebeurd. Maar het leven staat nooit stil. Waar aan de ene kantje een lichtpuntje opkomt in het contact met dochter Juliët, blijkt er aan de andere kant een nieuw probleem te ontstaan als een jeugdvriend van Daniël die ook op het eiland woont, niet meer bereikbaar is. Het levert een spannende verhaallijn op.
Het is mooi om te zien hoe de personages van Daniël en Fay zich ontwikkelen. Ze zijn van elkaar verwijderd, maar als de kans zich voordoet, weten ze weer nader tot elkaar te komen. Bakker laat ons als lezer meekijken in hun gedachten en gevoelens, waardoor ze echt personen worden waarbij je je kan inleven in hun denken en doen. Ook weet ze de omgeving goed te beschrijven, zodat je als lezer aanwezig bent op het eiland en je goed kan voorstellen hoe het is om daar te zijn. Je voelt de warmte en ruikt de geuren. Door gebruik te maken van namen van gerechten en die te beschrijven komt de setting helemaal tot leven. Het leest prettig door de fijne schrijfstijl met goed uitgewerkte dialogen.
Het verlaten tuinhuis is een fijne roman met echte mensen waarin het feit dat het leven onvoorspelbaar is en met ups en downs wordt geleefd goed tot zijn recht komt. Het laat zien dat de veerkracht van mensen groter is dan men denkt. Het is een roman over liefde, familie en vriendschap verweven met een spannende verhaallijn en die combinatie zorgt voor een verhaal dat boeit van begin tot einde.
Recensie Henk Vlaming, De Leesclub van Alles
Moordzaak doet fascinerend Grieks levensdrama meer kwaad dan goed
Het verlaten tuinhuis is geen thriller, vertelde schrijfster Klaske Bakker bij de presentatie van haar derde boek. Inderdaad is het niet een klassiek misdaadverhaal, hoewel een moord het verhaal flink kleurt. Maar de misdaad is er pas na ongeveer honderd pagina’s. Nooit staat het onderzoek naar de dader centraal, de hoofdpersonen zijn vooral druk met hun eigen sores. De dader komt pas op het einde in beeld. Aanwijzingen komen aan bod als de zaak al is opgelost.
Zo lijkt het alsof Bakker per ongeluk bij het thrillergenre is beland waar ze niet in thuis is, als een spookrijder die de verkeerde oprit heeft genomen, tot schrik van toeterende weggebruikers. Ze debuteerde met een verhalenbundel in 2016 en schreef drie jaar later haar eerste roman. De titel Het familieweekend geeft precies weer waar die over gaat.
Dat Bakker meer een roman- dan een thrillerschrijfster is, is goed te merken aan Het verlaten tuinhuis. Centraal staat het echtpaar Fay en Daniël, kennelijk gepensioneerd, die van het goede leven genieten in hun tweede huis op een Grieks eiland. De hoogtepunten zijn de logeerpartijen van dochter Juliët met schoonzoon Oscar en kleindochter Lizzy, die een jaar of zes is.
Tot Lizzy een ongeluk krijgt in het tuinhuis van opa Daniël waardoor ze invalide raakt. De dochter keert zich af van haar ouders, die Lizzy evenmin nog te zien krijgen. De relatie tussen Fay en Daniël raakt in het slop. Daniël zoekt verlichting van zijn schuldgevoel bij een jeugdvriend, die ook op het eiland woont. Fay voelt hoe de eenzaamheid haar in de greep krijgt. Als er ook nog een moord gebeurt in hun midden is de ellende compleet in deze ooit zo hechte familie.
Wanhoop en spijt strijden om voorrang
Het is een prachtig dramatisch gegeven dat Bakker sterk neerzet. De kracht van Het verlaten tuinhuis is dat het verhaal goed in het perspectief zit van zowel Fay als Daniël. De verwarring van echtelieden in de vooravond van hun leven is voelbaar. De vanzelfsprekende veiligheid is verbleekt, de schoonheid van het vriendelijke eiland schenkt geen vreugde meer. De scheidslijn tussen geluk en rampspoed is flinterdun, zo laat Bakker zien. Je belandt zomaar aan de verkeerde kant van de streep, waar wanhoop en spijt strijden om voorrang.
Binnen dat gegeven doet de moordzaak vreemd aan. Nooit komt die tot leven. De plaatselijke recherche maakt allesbehalve een voortvarende indruk. Fay noch Daniël bijt zich erin vast, beiden hopen dat het gedoe snel voorbijgaat. Aan de oplossing dragen ze nagenoeg niets bij.
De vraag is waarom Klaske Bakker gekozen heeft voor een thrilleraspect. Wellicht om een scheut extra drama, want de ontwikkeling van de familieperikelen voltrekt zich traag. Knap geschreven weliswaar, maar nergens drijft Bakker de lezer over de rand van de spanning. Nooit wordt de angel in het vlees nog eens aangedrukt. Te snel hervinden Fay en Daniël elkaar. De geborgenheid van het gezin is sterker dan welke splijtzwam ook, die opbeurende boodschap komt over. Het verlaten tuinhuis is een sterk geschreven psychologisch drama over schuld en vergeving. Maar als thriller is het een laagvlieger. En geen lezer die denkt dat dit verhaal wel eens slecht zou kunnen aflopen.
—
Persoonlijke reacties
'Dit is zo'n boek waarin je begint te lezen en wat je dan eigenlijk niet meer weg wilt leggen. Het is een boek waarin de spanning heel mooi is opgebouwd.Het speelt zich af op een Grieks eiland,waarbij het landschap en de mensen zo mooi worden beschreven dat het net lijkt alsof je er zelf bent. Het gaat verder vooral over relaties, schuldgevoel, wraak, over hoe bepaalde gebeurtenissen het leven een andere wending kunnen geven dan je van te voren had bedacht. Kortom: een heel mooi boek en een zekere aanrader voor de wintermaanden!'
'Klaske Bakker heeft weer een heerlijk boek geschreven.
In dit boek; wat zich afspeelt op een Grieks eiland ontvouwt zich langzaam
het persoonlijke drama in het leven van Daniël en Fay.
Een tweede verhaallijn : Louis komt naadloos samen in dat verhaal van Daniel en Fay. Vanaf bladzijde één wordt je meegenomen in dit verhaal en je wilt het boek niet meer wegleggen. Het is een roman over hoe het leven door een ongeluk een wending neemt. Over schuld, liefde, vriendschap en over veerkracht.
Klaske beschrijft de Griekse sfeer, het leven en de innerlijke drijfveren van mensen zo prachtig. Echt een aanrader!'
'Prachtige roman. Van het begin tot het einde blijft het verhaal je boeien. Je wilt zo graag weten wat er gebeurd is en hoe het afloopt. De beschrijving van de wandelpaden, de omgeving, het dorp en het tuinhuis dicht aan de zee is zo mooi beschreven, dat je het gevoel hebt dat je daar aanwezig bent.'