Het regent dat het giet

'Het regent dat het giet.

Een mens op straat zie je niet,

De bakker komt niet aan de deur.

Iedereen heeft een slecht humeur.'

Dit gedichtje schreef ik op mijn tiende. Vandaag is het zo'n dag dat de regen uit de hemel stroomt en ik zelfs mijn wekelijkse marktbezoek voor boerenkaas en vers fruit aan me voorbij laat gaan. Mijn to-do lijstje ligt naast me en dat betreft allerlei zaken met betrekking tot mijn schrijven en boeken. Ideeën opdoen voor de Bellefair op 30 april a.s., me verdiepen in boeken die ik kan recenseren en verder met het nieuwsmagazine waar ik redacteur van ben. 

De poezen Milou en Zoey drentelen om me heen en zitten soms met hun neus in de boekenkast. Gisteren was Zoey voor het eerst op avontuur bij de buren gegaan en ze wist niet hoe ze de weg terug moest vinden. Milou miauwde zich de longen uit haar kleine lijfje, ze was mogelijk nog meer in paniek dan ik. Uiteindelijk heb ik Zoey bij de achterburen opgehaald. Ze trilde helemaal toen ik haar in mijn armen nam. Nu, met die regen talen ze er niet naar om naar buiten te gaan en blijven ze gezellig bij me, veilig en warm.