Over mijn schrijven

Als enthousiaste lezer van literaire romans, droomde ik er al jong van om zelf boeken te gaan schrijven. Om mijn kunnen daarin te onderzoeken, ben ik een schrijfopleiding gaan volgen. Ik leerde over schrijftechnieken, stijlen en perspectieven. En nog veel belangrijker: ik leerde mijn fantasie haar gang te laten gaan. Al schrijvend ontdekte ik dat ik met name geïnteresseerd ben in de innerlijke belevingswereld van mensen en hun relatie tot anderen.

Een verhaal begint voor mij altijd met het bedenken van de omgeving waar het zich gaat afspelen. Dat kan een locatie zijn uit mijn jeugd, het plein van het dorp waar ik woon, maar even zo vaak iets van een beeld dat zich in mijn gedachten ontwikkelt, mogelijk gebaseerd op een herinnering of een ervaring.
Zo speelt mijn eerste roman Het familieweekend zich af op een boerderij, overeenkomend met de boerderij waar ik ben opgegroeid. Een deel van de verhalen in de verhalenbundel Blauwe tongen speelt zich af in Griekenland, het land waar wij sinds de jaren tachtig bijna al onze vakanties doorbrengen. Die eerste jaren kriskras trekkend door de Peloponnesos of hoppend van eiland naar eiland, inmiddels meestal op een vaste plek, waar we rust en ontspanning vinden en genieten van het alledaagse Griekse leven.
Nadat de omgeving vorm heeft gekregen, kunnen de mensen die een rol gaan spelen in de vertelling een plek krijgen. Gaandeweg het schrijven vormen hun karakters zich en gaan ze steeds meer leven. Het mooie van schrijven is dat je alles naar je eigen hand kunt zetten. De omgeving kun je veranderen naar gelang het verhaal erom vraagt, de personen kunnen trekjes vertonen die jezelf hebt verzonnen. Al schrijvend ontrollen de gebeurtenissen zich en elke keer weer geniet ik van de spanning in het verhaal die vaak vanzelf ontstaat.