Zet je graag je gedachten op papier?
Heb je veel fantasie en vind je het leuk om daar woorden aan te geven?
Geeft schrijven je ontspanning en plezier of wil je ontdekken of schrijven iets voor je is?
Meld je dan aan voor de nieuwe cursus Creatief Schrijven van Creatief Collectief Elst: www.creatiefcollectiefelst.nl
Tijdens de cursus ‘Creatief Schrijven’ staat plezier in het schrijven voorop. Ervaring is niet nodig, enthousiasme voor schrijven wel!
Na een zonnig en gezellig weekend, begint ook voor mij op maandag de werkdag. Als free-lance schrijver kun je die dag zo druk maken als je zelf wilt. Toch kun je niet alles maar laten wachten. Sommige dingen moeten nu eenmaal even gebeuren. Het fijne is dat ik alle karweitjes die betrekking hebben op het schrijven met plezier oppak en uitvoer.
Vorige week vrijdag was het Nieuwsmagazine klaar, waar ik de redacteur van ben. Meteen dezelfde dag kwamen er reacties binnen. De meeste om ons te bedanken voor het mooie exemplaar dat we hadden samengesteld. Andere met vragen of opmerkingen die nog beantwoord moeten worden.
Ook was er deze week weer een nieuw boek binnengekomen, dat ik mag lezen en recenseren voor de Leesclub
Zaterdag 30 april Bellefair in het prachtige brinkdorp Echten bij Hoogeveen! En ook ik ben er met mijn boeken! Pak de fiets en kom gezellig langs! Ik sta op de Brink, kraam 50.
Boek van Klaske Bakker
Naar wens gesigneerd en verpakt met persoonlijk kaartje.
Mooi cadeau voor Moederdag of zomaar, voor jezelf of een vriendin.
Ook ideaal als vakantieboek.
HET VERLATEN TUINHUIS
Een echtpaar heeft een vakantiehuis in Griekenland, na een ongeluk van hun kleindochter verandert alles.
Uit een recensie:
“Het verlaten tuinhuis is een fijne roman met echte mensen waarin het feit dat het leven onvoorspelbaar is en met ups en downs wordt geleefd goed tot zijn recht komt. Het laat zien dat de veerkracht van mensen groter is dan men denkt. Het is een roman over liefde, familie en vriendschap verweven met een spannende verhaallijn en die combinatie zorgt voor een verhaal dat boeit van begin tot einde.”
HET FAMILIEWEEKEND
Tijdens een familieweekend op de ouderlijke boerderij komt er veel van vroeger boven tafel.
Uit een recensie:
“Het blijkt dat het zorgeloze boerderijleven toch niet zo zorgeloos is als dat het lijkt. De schrijver heeft zeer geleidelijk een aantal emoties en zware thema’s laten invloeien in het verhaal. Dit is knap gedaan en langzaam verandert het boek van een vluchtig zorgeloos verhaal naar een roman met inhoud. Een mooi verhaal waarin je de emotie voelt en dat tegelijkertijd ook makkelijk leesbaar is.”
Elke derde woensdag in de maand organiseert de bibilotheek in Elst een 'Koffie & Boek'. Iedereen is daarbij welkom om iets te vertellen over het boek dat hij of zij gelezen heeft.
Deze keer was ik uitgenodigd om te vertellen over mijn eigen boek 'Het verlaten tuinhuis'. Ik heb iets verteld over mijn schrijven, hoe het idee voor het boek ontstaan is en waar het over gaat. Tot slot heb ik een paar bladzijden voorgelezen. Het was een supergezellige ochtend!
... "Al vrij snel nadat Daniël de benedenverdieping had opgeknapt en de bovenverdieping had verbouwd, was hij begonnen aan de bouw van zijn droomplek. Hij had de mooiste stenen en het beste hout besteld en een prachtig tuinhuisje gebouwd dat qua stijl volledig in harmonie was met het woonhuis en de omgeving en waar het volgens Daniël altijd koel zou zijn door de juiste ligging. In de deur had hij een degelijk slot laten plaatsen en de sleutel had hij aan een haak onder de dakrand gehangen, uit het zicht.
Fay had voor zichzelf een plek gecreëerd in een hoek van een van de zolderkamers, en als ze daar had zitten schrijven aan haar blog over de wandelingen die ze maakte, dan kon ze hem door het open vensterraam bezig zien bij zijn werkplaats, en soms, als hij opkeek van zijn werk, hadden ze naar elkaar gezwaaid als verliefde pubers en dan had ze zich heel gelukkig gevoeld.
Nu was het tuinhuis verlaten, eenzaam stond het daar, de deur voorgoed gesloten." ...
'Het regent dat het giet.
Een mens op straat zie je niet,
De bakker komt niet aan de deur.
Iedereen heeft een slecht humeur.'
Dit gedichtje schreef ik op mijn tiende. Vandaag is het zo'n dag dat de regen uit de hemel stroomt en ik zelfs mijn wekelijkse marktbezoek voor boerenkaas en vers fruit aan me voorbij laat gaan. Mijn to-do lijstje ligt naast me en dat betreft allerlei zaken met betrekking tot mijn schrijven en boeken. Ideeën opdoen voor de Bellefair op 30 april a.s., me verdiepen in boeken die ik kan recenseren en verder met het nieuwsmagazine waar ik redacteur van ben.
De poezen Milou en Zoey drentelen om me heen en zitten soms met hun neus in de boekenkast. Gisteren was Zoey voor het eerst op avontuur bij de buren gegaan en ze wist niet hoe ze de weg terug moest vinden. Milou miauwde zich de longen uit haar kleine lijfje, ze was mogelijk nog meer in paniek dan ik. Uiteindelijk heb ik Zoey bij de achterburen opgehaald. Ze trilde helemaal toen ik haar in mijn armen nam. Nu, met die regen talen ze er niet naar om naar buiten te gaan en blijven ze gezellig bij me, veilig en warm.
213 exemplaren van Het verlaten tuinhuis verkocht aan de bibliotheken in Nederland. Een zeer hoog aantal, aldus mijn uitgever. Bibliotheken kopen namelijk steeds minder boeken in. Dit heeft te maken met bezuinigingen, maar ook met het feit dat bibliotheken steeds meer andere maatschappelijke taken op zich nemen.
Jullie begrijpen dat ik hier dus superblij mee ben! Ik hoop dat ik hierdoor net als bij Het familieweekend, veel extra lezers krijg.
In de zomer van 2019 waren we op Samos en maakten we een tocht over het eiland. Hoog in de bergen ontdekten we een dorpje waar een Nederlandse man een huisje had gekocht en had omgetoverd tot zijn eigen paradijs, inclusief een zwembadje in de achtertuin. Die gehele entourage van dat mooi opgeknapte huisje, prikkelde mijn fantasie. Toen we gingen lunchen bij de plaatselijke taveerne en de verhalen aanhoorden van de uitbater over zijn jonge jaren in het dorp, begon zich in mijn hoofd een verhaal te vormen. Thuisgekomen in Nederland heb ik mijn laptop geopend en ben direct aan de slag gegaan.
Het schrijven van dit boek was een groot feest! Telkens waande ik me weer op ons vakantie-eiland, herinnerde ik me onze tochtjes door de bergen, de geur van jasmijn, het gezang van de cicaden, de hitte van de middag!
Eind november2021 was het boek af en heb ik Het verlaten tuinhuis tijdens een feestelijke bijeenkomst mogen presenteren.
Als enthousiaste lezer van literaire romans, droomde ik er al jong van om zelf boeken te gaan schrijven. Om mijn kunnen daarin te onderzoeken, ben ik een schrijfopleiding gaan volgen. Ik leerde over schrijftechnieken, stijlen en perspectieven. En nog veel belangrijker: ik leerde mijn fantasie haar gang te laten gaan. Al schrijvend ontdekte ik dat ik met name geïnteresseerd ben in de innerlijke belevingswereld van mensen en hun relatie tot anderen.
Een verhaal begint voor mij altijd met het bedenken van de omgeving waar het zich gaat afspelen. Dat kan een locatie zijn uit mijn jeugd, het plein van het dorp waar ik woon, maar even zo vaak iets van een beeld dat zich in mijn gedachten ontwikkelt, mogelijk gebaseerd op een herinnering of een ervaring.
Zo speelt mijn eerste roman Het familieweekend zich af op een boerderij, overeenkomend met de boerderij waar ik ben opgegroeid. Een deel van de verhalen in de verhalenbundel Blauwe tongen speelt zich af in Griekenland, het land waar wij sinds de jaren tachtig bijna al onze vakanties doorbrengen. Die eerste jaren kriskras trekkend door de Peloponnesos of hoppend van eiland naar eiland, inmiddels meestal op een vaste plek, waar we rust en ontspanning vinden en genieten van het alledaagse Griekse leven.
Nadat de omgeving vorm heeft gekregen, kunnen de mensen die een rol gaan spelen in de vertelling een plek krijgen. Gaandeweg het schrijven vormen hun karakters zich en gaan ze steeds meer leven. Het mooie van schrijven is dat je alles naar je eigen hand kunt zetten. De omgeving kun je veranderen naar gelang het verhaal erom vraagt, de personen kunnen trekjes vertonen die jezelf hebt verzonnen. Al schrijvend ontrollen de gebeurtenissen zich en elke keer weer geniet ik van de spanning in het verhaal die vaak vanzelf ontstaat.